*! ! ऋणानुबंध!!*
*ऋण फेडता आले पाहिजे.*
*वनवासाच्या काळात माता सीतेला तहान लागली,*
*तेव्हा श्रीरामाने सर्वत्र बघितले,*
*पण पाणी कोठेच मिळेना.*
*सर्वत्र जंगलच दिसत होते.*
*तेव्हा श्रीरामाने पृथ्वीमातेला प्रार्थना केली की,*
*जेथे कोठे पाणी असेल,*
*तेथे जाण्याचा मार्ग आम्हांला दाखव.*
*तेव्हा एक मयुर 🦚तेथे आला,*
*व श्रीरामास म्हणाला,*
*येथून थोड्याशा अंतरावर एक जलाशय आहे.*
*चला मी आपणास दाखवतो.*
*पण तिथे मी उडत उडत जाईन,*
*आणि आपण चालत येणार,*
*त्यामुळे चुकामूक होऊ शकते.*
*म्हणून मी मार्गात एक एक पंख टाकत जाईन.*
*त्यामुळे आपणास मार्ग सापडेल,*
*व आपण जलाशया जवळ पोहचाल.*
*आपणास माहिती आहे की,*
*मयूर पंख, हॆ एक विशेष काळी,*
*व एक विशेष ऋतुमध्ये* *पंख तुटून पडतात.*
*पण मोराच्या इच्छेविरूद्ध पंख निघत असतील,*
*तर त्याचा मृत्यु होतो.*
*आणि तेच झाले.*
*त्याचे पंख निघत होते,*
*त्यामुळे त्याचा मृत्यूचा काळ जवळ आला होता.*
*तेव्हा मोर म्हणाला की,*
*मी किती भाग्यशाली आहे की,*
*जो जगाची तहान भागवतो,*
*त्या प्रभूची तहान भागवण्याचे मला सौभाग्य प्राप्त झाले.*
*माझे जीवन धन्य* *झाले. आता मरताना माझी काही इच्छा शेष राहीली नाही.*
*तेव्हा मर्यादा पुरुषोत्तम श्रीरामाने मयुरास म्हटले की,*
*माझ्या साठी जे मयूरपंख इच्छेविरूद्ध काढून,*
*मार्गात टाकलेस, त्यामुळे तुझे माझ्यावर ऋण झाले आहे,*
*व जो ऋणानुबंध झाला आहे,*
*हे ऋण मी पुढच्या अवतारात, नक्की फेडीन.*
*माझ्या कृष्ण अवतारात तुला,*
*माझ्या माथ्यावर धारण करीन.*
*त्यानुसार पुढच्या अवतारात,*
*श्रीकृष्ण अवतारात त्यांनी आपल्या माथ्यावर मयूरपंख धारण करुन,*
*वचना नुसार मयुराचे ऋण उतरवले.*
*तात्पर्य हे आहे की,*
*जर प्रत्यक्ष भगवंतास मागील जन्मातले,*
*ऋण पुढील जन्मात फेडावे लागले,*
*मग आपण तर मनुष्य आहोत.*
*न जाणो आपणास कितीतरी ऋण फेडायचे आहे.*
*आपण तर अनेक ऋणानुबंधनात अडकलेलो आहोत.*
*ते ऋण फेडण्यासाठी,*
*कित्येक जन्म कमी पडतील.*
*अर्थात,आपणास जे काही भले करायचे आहे,*
*ते या जन्मात करायचे आहे.*
*कारण पुढचा जन्म कुठला असेल,*
*आपणास माहिती नाही,*
*आणि मनुष्य जन्मातच ऋण फेडता येते.*
*एक महत्त्वाचे-*
*पूर्वीचा ऋणानुबंध असल्याशिवाय,*
*माशी सुध्दा अंगावर बसत नाही.*
*त्यामुळे मागच्या जन्मातील देणेकरी, वैरी, ज्यांना त्रास दिला गेला,*
*हे आपल्या या जन्मी भाऊ, बहीण,नातेवाईक, शेजारी,*
*या रुपात आपापले ऋण वसूल करतात,*
*व ज्यांना आपण मदत केली,*
*तेही या जन्मी कोणत्या ना,*
*कोणत्या रुपात येवून,*
*परतफेड करतात.*
*त्यामुळे मी सरळमार्गी आहे,*
*मी कोणालाही त्रास दिला नाही,*
*मग माझ्याबाबतीत असे का होते,*
*याची कधीच खंत करु नका,*
*समर्थ रामदास स्वामी म्हणतात,*
*मना त्वाची रे पूर्वसंचित केले.!*
*तयासारिखे भोगणे प्राप्त झाले.!!*
*देह प्रारब्धावर सोडून,*
*मन सद्गुरुचरणी,*
*व वाणी नामस्मरणात गुंतविल्यास,*
*जीवनातील गंमत,*
*व आनंद अनुभवता येतो...!!*
*जय श्रीकृष्ण!🙏*